==> SDaL Prakticums; Case 4 <== 20-10-2002

Theorie:

Ik neem een buis met een deksel mee naar 20 meter en ook 2 pingpongballen.
Op 20 meter aangekomen, doe ik de deksel op de buis, deksel aan de bovenzijde en ik laat via de inflator de buis vollopen met lucht. Daarna laat ik pingpongbal (1) los onder de buis en die schiet omhoog tot...... onderin de buis, alwaar hij gaat drijven op het water.
 
Ik verwijder de deksel en laat tegelijkertijd, naast de buis, de andere pingpongbal (2) los.
 
De luchtbel uit de buis gaat omhoog.
De pingpongbal (1) wil ook omhoog, maar door de handicap van zijn schaal is hij relatief zwaarder dan de luchtbel, dus hij blijft mooi onderin de luchtbel drijven tot aan de oppervlakte.

Pingpongbal (2) wil ook omhoog. Hij blijft ver achter ten opzichte van de luchtbel en bal (1), want hij moet zelf de weerstand van het water overwinnen.
 
Aan de oppervlakte gekomen schiet pingpongbal (1) veel hoger uit het water dan bal (2) want hij ging sneller, en hij hoeft ook het oppervlak niet te doorbreken, omdat hij al de hele reis in de lucht is.

Praktijk:

Ik neem een buis met een deksel mee naar 20 meter en ook 2 pingpongballen
Op 20 meter aangekomen, doe ik de deksel op de buis, deksel aan de bovenzijde en ik laat via de inflator de buis vollopen met lucht.
Daarna laat ik pingpongbal (1) los, onder de buis........
 
Helaas zijn beide pingpongballen al op 4 meter samengedrukt, gescheurd op de knikken en leeggelopen.
Bal (1)  zinkt dus linea recta naar de bodem.
 
Ergo: theorie en praktijk liggen zoals zovaak weer meters uit elkaar (minimaal 4)
--
{Reageren?} 

Sir Dive-a-Lot